Trends in de zakelijke verzekeringsmarkt: Adviseur 2.0

Het vergelijken van een verzekering en de verschillende dekkingen en producten gebeurt steeds meer online en geautomatiseerd. Een verzekeringsadviseur kan zich niet meer onderscheiden door een uitgebreide kennis van producteigenschappen. We kunnen het immers steeds beter zelf doen met alle handige tools. Wat is dan de rol die overblijft voor de adviseur? De adviseur anno 2018 zal zich moeten toeleggen op de menselijke factor. Het écht verder helpen van de ondernemer, door te kijken naar zijn of haar persoonlijke situatie. Door te bepalen welke risico’s de ondernemer zelf bereid is te dragen en de afweging te maken tussen kosten, uitsluitingen en preventiemaatregelen.

Een adviseur kan altijd iets bieden wat online niet geboden kan worden: een écht persoonlijk advies en, mocht dat nodig zijn, een creatieve oplossing. Waar online altijd gebruik gemaakt wordt van de informatie die de klant invoert, kan een adviseur doorvragen. En de klant helpen de vraag te formuleren die op het puntje van zijn tong lag. Dit vraagt om echte kennis van de business van de klant. En een specialisme.

Zo zijn er al adviseurs die zich specialiseren in paardenverzekeringen, en veel veterinaire kennis meebrengen. Terwijl andere adviseurs op het vlak van milieu schade verzekeringen niet alleen veel weten over welke chemische stoffen risico’s met zich meebrengen, maar ook kunnen adviseren over opslagmethoden of verduurzamen van de bedrijfsvoering. Met een specialistische adviseur met verstand van de markt, kiest een gebruiker niet alleen de beste verzekering die past bij zijn situatie, maar krijgt hij ook het gevoel persoonlijk geholpen te worden. En daar wordt de innerlijke consument van iedere zakelijke gebruiker ook blij van.

Met het opkomen van specialistische adviseurs ontstaat de behoefte voor een nieuw soort online ervaring. De platte vergelijking op productkenmerken is er al. Een gespecialiseerde adviseur voegt waarde toe door in te spelen op alle omstandigheden van de klant. Dat is niet in vragenlijsten te vangen, maar wel in een samenwerkingsomgeving waar klant en adviseur een gezamenlijk beeld kunnen opbouwen door delen van data en documenten en door het opvolgen van acties door henzelf en door derden. Wij noemen dat zaakgericht samenwerken.